Pages

Saturday 15 October 2011

Aku dah mula meragui keikhlasan anda.

Selepas beberapa siri berperang dengan perasaan sendiri untuk elakkan ada sebarang curiga dan tak puas hati dikalangan orang-orang terdekat yang aku sayang semua, sampai satu tahap memang dah agak gila untuk dikatakan sebagai "kebetulan" lagi.





Beberapa hari dulu aku cakap "Eh??! Macam mana sampai boleh tahu ni?? Kebetulan je tu kot"



"Eh tahu ke???!! Kebetulan je tu"



"Oh okay! Kebetulan je tu"



"Kebetulan je tu"



"Kebetulan"



"Kebetulan??? GO TO HELL"



Dan harini, aku dah sampai tahap yang last tu. Kalau benda lebih kurang sama berlaku banyak kali, dalam masa seminggu, ingat aku bodoh sangat nak percaya yang tu kebetulan je? Aku cukup bijak untuk main teka-teki. Walaupun aku tak tahu apa yang kau dah bagitahu atau apa yang kau dah buat, tak ke itu pun dah terlalu obvious untuk orang-orang yang pandai berfikir?



Maka aku pun berfikir-fikir kenapa kau buat begitu.

Was it jealousy?



Was it revenge?



Jawapan ada pada kau. Maka aku pun berperang lagi cari-cari apa salah aku kat kau. Mungkin banyak. Mungkin sikit. Mungkin aku rasa tak ada pun salah aku, tapi mungkin kau rasa banyak lalu buat tindakan sebegitu. Tapi apa yang kau buat tak ke rasanya lagi teruk?



Maka kalau aku salah, kalau kau rasa aku yang salah, aku minta maaf. Kalaupun berdendam dengan aku, sila jangan rosakkan hubungan aku dengan orang-orang sekeliling aku, jangan buat fitnah macam-macam. Itu tak baik. Kalaupun kau tak puas hati dengan aku, kalaupun kau berdendam dengan aku, COME AND PUNCH ME IN MY FACE! PUNCH ME IN MY FUCKINGGG FACE! Itu lebih baik dan adil bukan? Sebab bagi kau aku yang salah, kan? Tapi kenapa kau kacau dia? Ah damn nak menyumpah plak.






p/s: Kata kawan. Tapi kau tikam aku dari belakang. Macam ni lah kan?


0 comments:

 

Blog Template by YummyLolly.com